Χέλμουτ Κώλ

Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013

To Αν εφυτέψαν το τζιε εν εβλάστησε.

Αν μπορείς να είσαι ψύχραιμος όταν ούλοι γυρώ σου
αγχώνουνται τζιε σύρνουν σου το φταίξιμο
Αν πιστεύκεις στον εαυτό σου όταν ούλλοι σε αμφισβητούν
Τζιε συνωμοτούν εναντίον σου
Αν μπορείς να καρτεράς χωρίς να κουράζεσαι
Να σου λαλούν ψέματα τζιε εσύ να μεν ασχολείσαι
Να σε μισούν τζιε να τους αφήνεις τζιαμέ να λαλούν
Τζιε παρόλα αυτά να μεν το παίζεις ανώτερος τζιε σοφός

Αν μπορείς να ονειρέφκεσαι τζιε να μεν είσαι δούλος των ονείρων σου
Αν μπορείς να σκέφτεσαι τζιε να με κάμνεις τες σκέψεις σου αυτοσκοπό
Αν μπορείς να δεχτείς τον Θρίαμβο τζιε την Καταστροφή
Τζιε να χειριστείς τούτους τους θκυό μασκαράες το ίδιο
Αν αντέχεις να ακούσεις την αληθινά σου λόγια
Διαστρεβλωμένα που επιτήδειους για να παρασύρουν τους μαννούς
Ή να δεις τους κόπους μια ζωής να χάνουνται
Τζιε να έσιεις το θάρρος να τους χτίσεις ξανά που την αρκή

Αν μπορείς να κάμεις ένα βουνάρι με τα κέρδη σου
Τζιε να τα ρισκάρεις ούλλα σε ένα στρίψιμο του σελινιού
Τζιε να χάσεις, τζιε να ξαναξεκινήσεις που την αρκή
Τζιε να μεν κλάψεις ποττέ για την χασούρα σου
Αν μπορείς να αναγκάσεις την καρκιά τζιε το νεύρο σου
Να σε υπηρετούν ακόμα τζιε όταν χαθούν ούλλα
Τζιε να σε κρατούν τζιαμέ όταν οι δυνάμεις σου σε εγκαταλείψουν
Εκτός που την θέληση που σε κρατεί ακόμα τζιαμέ.

Αν μπορείς να μιλάς σε πλήθος τζιε να διατηράς την αρετή σου
Ή να μιλάς με Βασιλιάδες τζιε να μεν χάννεις την ανθρωπιά σου
Αν ούτε εχθροί σου ούτε οι καλύτεροι φίλοι σου μπορούν να σε πληγώσουν
Αν ούλλοι γυρώ σου μετρούν αλλά κανένας τόσο πολλά
Αν μπορείς να γεμώσεις κάθε λεπτό που περνά
Με εξήντα δευτερόλεπτα που αξίζουν το κόπο
Δικός σου εν ούλλος κόσμος τζιε ότι έσιει μέσα του
Τζιε τότε θα γίνεις Άδρωπος παιδί μου.



* Δεν είμαι φαν της ποίησης αλλά τούτο άρεσε μου.
* Η μετάφραση εν δική μου. Εννά έθελα άμα κάμω παιθκιά μου να μπορώ να τους το θκιαβάσω μια μέρα.
* Το ποιήμα ονομάζεται If του Rudyard Kipling.
* Ωραία εικονογράφηση εδώ.

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Στο μπαλκόνι


Άντρας: Σε παρακαλώ αγάπη μου, κάμε μου τη χάρη τζιε ηρέμησε.
Γυναίκα: Έκαμα σου την χάρη που σε επαντρέυτηκα.



Εν θα εσηκώννεσουν να φύεις? Όι πε μου.

Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013

Γιατί σε μισώ (3)

Sidenote
Έσιει κόσμο που εν εδούλεψε ποττέ σε ιδιώτη τζιε πιστέφκει ότι στον ιδιωτικό τομέα άμα εννά μείνεις παραπάνω στη δουλεία πκερώνεσε. Όβερταιμ. Τζιε άμα δεν πκερωθείς μπορείς να πάεις να διεκδικήσεις δημοκρατικά τα δικαιώματα σου. Τζιε να το πετύχεις. Τζιε να κάμεις τζιε καριέρα. Στη Κύπρο. Πήριοντ.

Σε άλλα νέα επήα εχτές το δείλις γυρώ. Η αποστολή μου? Να πάω τράπεζα για cash, να πκερώσω τους γιατρούς, να πάω φαρμακείο για τα απαραίτητα φάρμακα, να πάω σούπερμαρκετ για προμήθειες τζιε φούρνο για ψωμί.

Τράπεζα.
Μια φάουσα κίνηση.
Ο λόγος:
            α) Εν μονόδρομος
            β) Κάποια επάρκαρε ανάποδα μες τον μονόδρομο
            γ) Διαγώνια.
            δ)Μπροστά που αυτοκίνητο που έμεινε που μπαταρία στην άκρια του δρόμου.
            ε)Τζιε ήρτε άλλο αυτοκίνητο για να το ξεκινήσουν.
            στ)Τζιε επάρκαρε τζιε τζιήνο διαγώνια.
            ζ)Μες την μοναδική πάροδο για να φκείς που τον μονόδρομο.
            η)Δίπλα που γνωστό γυράδικο με 5 υπαλλήλους τζιε 3 πελάτες.
            θ)Που επαρκάραν ούλλοι πόξω.
ι)Τζιε μες το δρόμο πάνω στο κλώσμα έβαλε ο αστειάτορας έβαλε τραπέζια τζιε καρέκλες.

Βαθιές αναπνοές. Βαθιές αναπνοές. Ιχχχχχχχχχχχχ, φουυυυυυυυυυ, ιιιιχχχχχχχχχχχχ, φοοοοοοοοοοοοουυυυυυυυυ.Ηρέμησα.
Τελικά ταράσσει νάκκον τα τραπέζια του ο παρέας. Μεν φανταστείς πολλά 3 χιλιοστά. Φέφκουν τζιε οι μοναδικοί του πελάτες. Coast is tight but clear. Περνώ παρκάρω.
Τζιε φκαίνει η κουμέρα που το μαχαζί κουνιστή και λυγιστή. Τζιε ξεκινά ανάποδα μες τον μονόδρομο. Τζιε έρκεται μέσα στα μούτρα του πισινού μου. Μες τα μούτρα του, τζιε καρτερά τον. Τζιε παίζει του τζιε πουρού τζιε νέφκει του να της κάμει τόπο.
Άρκεψεν τζιε εξύπναν ο Χούλκ. Εν άντεξα έφηα.

Φαρμακείο.
Μπένω μέσα. 8 μέτρα διάδρομος με καλλυντικά, μότες, προφυλακτικά, οδοντόβουρτσες κτλ κτλ, 5 άτομα ουρά, 6 υπαλλήλλοι πίσω που τον πάγκο, 1 ταμείο. Κόρη μου χρυσή έκαμες το φαρμακείο σου τζιηνούρκο με εκατό λογίς μαλακίες που σαν καλοί Κυπραίοι πιστεύκουμε ότι αν εν που το φαρμακείο εν καλύττερο που τα άλλα τζιε πιο υγιεινό τζιε πιο legit (παπάρια μάντολες), ένιγουει, τι μου κουβαλιάς τη μάνα σου, το τζίρη σου, την αρφή σου, την ανιψιά σου, μιαν υπάλληλο τζιε ένα παρέα σου που μόλις ήρτε ή μόλις έφηε που το κκκαφέ? Αρωτήσαν με 3 που τούτους τι θέλω τζιε άμαν τους είπα εγυρίσαν τζιε οι 3 πάνω σου να μου το έβρεις. Εσιέξιξι.
Κρέντιτ στο γέρο που ήρτε με κολλούα, έπιαε τον η γενέκα του μόλις έφτασε στο ταμείο τζιε εζήτησε η ίδια τη φαρμακοποιό. Φ = φαρμ/κ.
Φ = Ναι κυρία τάδε μου.
Φ = Ναι έχουμε τζιε το τάδε τζιε το τάδε, ποιο θέλετε?
Φ = Ε ποιο που τα 2 θέλετε το ένα εν για το βήχα το άλλο για τη δυσκοιλιότητα
……..
Φ = Εντάξει βάλλω τζιε τα 2.

Δηλαδή ο γέρος εννά πάει έσσω στη κοτζιάκαρη που πρέπει να έσιε καμμιά εφτομάδα να ενεργηθεί, τζιε έσιει τζιε βήχα. Τζιε εννά πιεί φάρμακο για να τις έρτει. Τζιε άμα τις έρτει εννά βουρήσει να πάει τουαλέτα……. Τζιε μπορεί σαν πάει να βήξει ……… Ποιος εννά καθαρίζει μετά? Ήβρες το ο γέρος.
Ή σε άλλο σενάριο, όσο τζιε εφάσιν, πλυννίσκει τα πιάτα ο γέρος (αφού η γενέκα εν άρρωστη), η γενέκα του θωρεί τηλεόραση νιώθει ένα πόνο στο στομάχι τζιε τζιήντην ώρα βήχει. Ποιος εννά καθαρίζει μετά? Ήβρες το ο γέρος.
Τα σενάρια είναι endless τα αφήνω σε μπλόγκερς με πιο μεγάλη φαντασία που μένα.
Πάντως κρέντιτ στο γέρο.

Φούρνος
Κάποιος είσιε την ιδέα στους φούρνους «Ζ» την ώρα που πληρώνεις οι πωλητές να σου διούν τα ρέστα τζιε τα ψουμνίσματα σου στο σιέρι. Τζιε καρτερούν σε ώσπου να τα πιάεις. Ας πούμε γιατί?

 
Θύμισμου γιατί εφκήκα έξω που σπίτι?

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

Κάποιος ερώτησε νάμπον η Κύπρος.



Κάποιος ερώτησε νάμπον η Κύπρος.
Κύπρος εν ο τόπος που άμα πεις ότι είσαι πατριώτης σημαίνει ότι είσαι δεξιός, εθνικιστής τζιε ελληνόφρων.
Κύπρος εν ο τόπος που άμα πεις ότι είσαι Κυπραίος σημαίνει ότι είσαι αριστερός, κουμμουνιστής τζιε ανθέλληνας.
Κύπρος εν ο τόπος που σταματάς να κάμνεις όνειρα. Να θέλεις το παραπάνω, να θέλεις να ανακατώνεις το κόσμο να έβρεις το νέο να το προωθήσεις να το γνωρίσεις τζιε να μεν σε πιστέφκει κανένας. Τζιε μόλις το φέρει ξένος να το καταναλώνεις μονομιάς.
Αν δεννεν Μερσεντές τζιε Μπι Εμ ντάμπλουγιου έννεν καλό τζιε να το αντιμετωπίζεις με δυσπιστία.
Κύπρος εν ο τόπος που το άπιαστο σου όνειρο ένι να γινείς Αρχιεπίσκοπος, Βουλευτής, Πρόεδρος η Σιακόλας τζιε το χειροπιαστό ένι να γίνεις Δικηγόρος, Λογιστής, Δάσκαλος, Καθηγητής, Τραπεζικός, Κυβερνητικός.
Κύπρος εν ο τόπος που πάεις μάππα για να φκάλεις τα απωθημένα σου τζιε να νομίζεις ότι πάεις για να εκφράσεις ιδεολογιές.
Κύπρος εν τόπος που γοράζεις Μερσεντές τζιενούρκο για να πηέννεις στους γάμους τζιε να πέρνει η γενέκα σου τα κοπελλούθκια στο σκολείο.
Κύπρος εν ο τόπος που γοράζεις 30άρι αυτοκίνητο ψηλό για να μπορείς να πηένεις άνετα όπου θέλεις, ταξίθκια στα βουνά τζιε στες θάλασσες, ενώ η πιο μακρινή απόσταση εν μάξιμουμ 300 χιλιόμετρα.
Κύπρος εν ο τόπος που κατηγοράς του κυβερνητικούς τζιε τους τραπεζικούς για τους μισθούς τζιε τα ωράρια τζιε ότι εν άχρηστοι ενώ το όνειρο σου ένι να γίνεις κυβερνητικός ή τραπεζικός.
Κύπρος εν ο τόπος που πάντα ότι πεις εννοείς κάτι άλλο τζιε εξυπηρετάς το κόμμα σου.
Κύπρος εν ο τόπος που για να κρίνεις κάποιο πρέπει να αγνοά την ύπαρξη σου τζιε να μεν υπάρχει ούτε μια πιθανότητα στο εκατομμύριο να σε εντοπίσει.
Κύπρος εν οι ξερότοποι τζιε οι ρότσοι που θέλουν γή και ύδωρ για να τους γοράσεις.
Κύπρος εν η νήσος των αγίων.
Κύπρος εν τα κόκκαλα τζιε οι κκελάες των αγίων που έρκουνται τζιε φέφκουν, για να διούμε ριάλλια να χτίζουντε εκκλησιές  τζιε να συγχωρούντε τα κρίματα μας, να προσέχει τα ριάλια μας, τα κοπελλούθκια μας τζιε να μας φέρνουν πιο κοντά στο Θεό.
Κύπρος εν η χώρα που η πιο δημοφιλής ιστοσελίδα έννεν το γκούγκολ αλλά το φέησμπουκ.
Κύπρος εν η χώρα που μπορείς να είσαι Έλληνας,Ευρωπαίος τζιε Άραβας σε μια ταυτότητα τζιε να αρνείσε ή να περηφανέφκεσε για όποια που τες τρείς σου ταυτότητες θέλεις όποτε σε βολέφκει.
Κύπρος εν τόπος που έσιη 2 επίσημες γλώσσες (Ελληνικά τζιε Τούρτζιηκα) μια τρίτη που σου την μαθαίνουν με το ζόρι (Εγγλέζικα) τζιε μια τέταρτη που νιώθεις ενοχές που την μιλάς, δεν μπορείς να εκφραστείς γραπτώς τζιε χασκογελάς άμα τη θκιαβάζεις.
Κύπρος εν ο τόπος που μόλις ενταχθείς στη κοινωνία πρώτα τρώεις μια με το φκυάρι μες τα μούτρα για να κάτσει η πυρά σου τζιε ύστερα λάου λάου που χαμηλά να ενταχθείς.
Κύπρος εν ο τόπος που εντάσσεσαι κοινωνικά στη διαδικασία του φαγιού.
Κύπρος εν ο τόπος που μπορείς να είσαι αόρατος αν θέλεις να δείχνεις διαφορετικός.
Κύπρος εν ο τόπος που γίνετε αόρατος αν θέλεις να κάμεις κάτι διαφορετικό αλλά να μεν δείχνεις διαφορετικός.
Κύπρος εν η χώρα που μπορείς να κατοικείς,να τρώεις, να πίννεις, να κάθεσε τζιε να την κατηγοράς σε ένα μπλόγκ που θκιαβάζουν Κυπραίοι, να συμφωνείς τζιε να αλλήλοκατηγορείς τζιε να μεν θέλεις να φύεις.
Κύπρος εν τόπος που εγεννήθηκα, Κύπρος εν ο τόπος που εννά πεθάνω.
Σαν την Κύπρο ένεσιη.

Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013

Note to self (1)

Η ηλικιωμένες κυρίες εν κρήπππι.

Σκηνή 1
Σαν γνήσιος Χέλμουτ μαειρέφκω το λουβί μου, κόφκω μια τομάτα που πάνω, ένα κρεμμύδι, λλία τσαρτελλούθκια, βάλλω τζιε μίσο ποτήρι ελιόλαδο που πάνω

 ΩΩΧΧΧΧΧΧΧ απόλαυση.
 Ανάφκω την τηλεόραση να φάω.ΤΣΣΣΣΟΥΠΠΠ. Διαφήμιση .Μια γιαγιά με το αγγονούι της στο λούνα παρκ. Γκό κάρτς,τροχός κτλ κτλ. τζιε έρκεται το μήνυμα.
"Εσώρουχο μιας χρήσης Libero".
"ΑΑΑ" λαλώ,
θώρε το λουβί μεν θωρείς την ΤιΒί,
θώρε το λουβί μεν θωρείς την ΤιΒί,
θώρε το λουβί μεν θωρείς την ΤιΒί,
θώρε το λουβί μεν θωρείς την ΤιΒί,
θώρε το λουβί μεν θωρείς την ΤιΒί,
θώρε το λουβί μεν θωρείς την ΤιΒί,

αρκέφκουν τζιε έρκουντε εικόνες με τη γιαγιά που κάθεται μες βαγόνι του τραίνου τζιε εν η φάση που εννά τους πάρει που την ανάποδη, εν αντέχω γυρίζω στην ΤιΒί. Εν γίνεται λαλώ η εικόνα εννάν πιο όμορφη. ΤΣΣΣΣΣΣΣΣΟΥΥΥΥΥΥΥΠ το βρατζί που φορεί η κοτζιάκαρη. Κώλο τερρορίτα που λαλεί τζιε ο Ππάνικ  Εικόνα κκκκκκομππλήτ.
Ξαναθωρώ το λουβί. Νεκατώννω το. Νεκατώννουμε μαζί του. ΛΟΥΒΙ ΡΟΥΗΝΤ.

Σκηνή 2

Χριστιάνα ον δε ντέκς. Ντάξει τωρά το λουβί τρώεται.
Καλεσμένη μια κυρία Γεωργία 73 ετών φοιτήτρια της νομικής, με την κόρη της νομικό τζιε υποψήφια βουλευτίνα στο παρελθόν τζιε την αγγόνισσα της. Τζιε δώστου τα μπράβο τζιε τα εύγε τζιε οι καθηγητές της να μιλήσουν τζιε να μας πει η γιαγιά συμβουλές για το γάμο.
Ξαφνικά.
"Έχουμε τηλεφωνική παρέμβαση"
"Ναί εγώ μιλώ? Γεωργία η Ειρήνη είμαι η συμμαθήτρια σου που το Δημοτικό. Έσιει που τον Αγώνα να μιλήσουμε." (Σπόντα?)
Μονομιάς στροφάρει η γιαγιά μου"ΑΑΑ γεία σου Ειρηνούλλα μου." (Σπόντα?)"Ναι ναί η Ειρήνη η Τάδε είμαι." (......)
"Μπράβο σου που τα εκατάφερες..............." (!?)
"ΑΛΛΑ τζιε εγώ εκατάφερα τα! Είμαι η πρώτη Κυπρέα γενέκα επαγγελματίας φωτογράφος!" (!!!!!)
 Τζιε ύστερα θυμώννεστε άμα λαλούμε ΓΕΝΕΤΖΙΕΣ.

Πίσω στο λουβί μου ώσπου τρώετε....

Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

Full Metal Jacket (2)

Η συνέχεια από εδώ Full Metal Jacket (1)

Εγύρισεν τζιε είδεν τον Σωτήρη να του γελά.
Ο Σωτήρης ήταν μισό παλιός. Ήταν μια μισή κατάσταση, έκαμε 6 μήνες θητεία, μετά έπιαε αναστολή για ένα χρόνο τζιε μετά ήρτε πίσω να κάμει αλλό 6. Ο λογός της αναστολής από ότι ακούετουν ήταν ιατρικό πρόβλημα. Γιαυτό τζιε ήταν βοηθητικός αλλά με όπλο. Λόγω της μισής του κατάστασης ο Σωτήρης εμίλαν τζιε με τους νέους τζιε ήταν τζιε μες την παλιοσειρά παρόλο που εν τον επολλοχωνέφκαν. Εύθυμος τύπος, ελάλε συνέχεια χιουμοριστικά σχόλια τζιε εγελούσαν ούλλοι γιαυτό δεν το είχαν τζιε πολλά σε υπόληψη οι παλιοί. Οι ούγκα ούγκα εν επέρναν που καλό μάτι  τα "εξυπνακίστικα" σχόλια του Σωτήρη τζιε κάπου κάπου έτρωε τζιε καμμιά ζυνισιά αλλά αντιμετώπιζε το με χιούμορ.
 Εσυμπάθαν τον Σωτήρη ο Χαρίτος, παρόλο που έπαιζε τζιε τζιείνος τον παλιό. Άρεσκε του το χιούμορ του τζιε ότι εν εφοάτουν να πει το σωστό τζιε το δίκαιο, τζιε ότι είσιεν τον τρόπο του να ξεφέυγει που δύσκολες καταστάσεις.
Τζιείνο το σιέρι του έπιαε τον ώμο έτσι ξαφνικά. Άσπρο, λεπτό, αδύνατο όπως το σιέρι της γενέκας.
"Νάμπου μάσιεσε να κάμεις ρε νέο τζιε εν γίνετε."
 Μεν δικλίσεις πάνω τζιε έννα το καταλάβει μεν δικλίσεις, "Τίποτε καλά έτο βαρκούμε".
"Είσαστε τέλεια μαννόνεοι τελικά, νάμπου βαρκέσε ρε, τζιε μαλακίες αφού άκουσα που όπλισες"
Άκουσεν γαμώτο ξέρει,
" ΕΕΕΕΕΕΕΕ έτο ποσκόλιο ρε φίλε να περάσει η ώρα"
"Είδες που σου είπα μαννόνεο, λλίο να σας αφήκουν εννά πεχτείτε μόνοι σας"
"Κανεί ρε φίλε με τούτο το νέο εβαρήθηκα το, εν Χαρίτο που με λαλούν"
"Άκου να δείς ρε νέο, καλλίττερα να σε λαλούν νέο παρά Χαρίτο δαμέσα."
Έσουσεν την κκελέ του, εσυμφώνησε.Του Σωτήρη εσοβάρεψε τον δείν του.
"Τζιε να μεν σε ξαναδώ να κάμνεις έτσι μαλακίες. Τούτο εν ένα πέρασμα ρε, ένας δρόμος προς την άλλη μερκά, μια κατάσταση που εννά περάσει. Έσιει τζιε σσιειρόττερα."
"Έν έκαμα τίποτε ρε φίλε απλά σκέφτουμε."
"Να μεν σκέφτεσε, ο στρατός έννε για να σκέφτεσε, εν για να υπακούεις. Κάμνε τζιείνο που σου λαλούν τζιε μεν μιλάς τζιε εννα περάσεις."
"Κάμνω το αλλά έσιει φορές που εν αντέχω, νομίζω εννά σπάσω."
"Σήκωστην κκελέ σου πάνω ρε μητσί τζιε δε ποδά."
Εσήκωσε την κκελέ του ο Χαρίτος τζιε εγύρισε. Ο Σωτήρης εστέκετουν τζιαμέ, με ανοιχτό το χιτώνιο τζιε το στήθος του γυμνό. Μια ουλή περίπου 15 πόντους ήταν μες τη μέση του θώρακα του. Εφένετουν συμμετρική, εν ήταν τυχαίο χτάρμα.
"Τζιήσε".
Έβαλε το σιέρι του πας την ραφή. Ήταν ένα μιτσή αυλακούι.
"Εν γιαυτό που έπιαες αναστολή?"
"Ναι. Ήβραν μου το τυχαία. Εργοστασιακό λάθος είπασιν. Κανονικά έπρεπε να απαλλαχτώ αλλά εφέραν με πίσω. Άλλοι πιάνουν απαλλαγή με το που τρέσιει η μίξα τους τζιε άλλοι έρκουντε μέσα.  Κάποιος εν με χωνέφκει, κάποιος είσιε πιο μεγάλο μέσο."
"Καλάν, εν έπρεπε να σε έχουν κοντά στο σπίτι σου?"
"Που το έπρεπε ως δαμέ έσιει πολλή απόσταση.Άλλα πράματα στο σπίτι μου άλλες ιστορίες. Χάτε πίεννε να ππέσεις τζιε αλλάσσω σε".
Έσουσε την κκελέ του ο Χαριτός, είδεν τον εγέλασεν του. Ένιωσε μαλάκας που άφηνε μικρότητες να επηρεάζουν τόσο. Είπε εννά χαλαρώσει. 
"Α τζιε ρε νέο άησμου το όπλο του δαμέ γιατί βαρκούμε να πάω να πιάω το δικό μου."
"Ντάξει ρε φιλέ."
Επερπάταν χαρούμενος προς τον θάλαμο. Είδε τον μισοτζιημισμένο θαλαμοφύλακα που εν τον επήρε πρέφα με ένα βλέμμα λύπησης τζιε έκατσε στο κρεβάτι να ξυντηθεί. Εμπήκε μες το θάλαμο που ούλλα τα νεανικά όνειρα εβλαστούσαν τζιε εστοιβάζουνταν. Σάννα τζιε εθώρεν τα ομπρός του. Κάποια άσπρα φωτεινά με ταξίθκια τζιε γνώσεις τζιε μουσικές, τα παραπάνω ρόζ με γενέτζιες με παράξενες αναλογίες, μεγάλα βυζιά , μεγάλους κώλους, μέσες στενές, στόματα μεγάλα, μια θκυό είχαν τζιε γένια τζιε πουλλού κάποια μες τες γωνιές ήταν μαύρα εν εμπόρες ούτε έθελες να δεις μέσα άμπα τζιε ερουφήσουν σε μες την δίνη τους. Έφκαλε τα καταπονημένα άρβυλα, τες χοντρές τες κλάτσες, το παντελόνι, Αντίναξεν το τζιε εδίπλωσεν το με ακρίβεια άνοιξε το χιτώνιο τζιε έππεσε.
"Ρε Χαρίτο μα ετάκκωσες τα τέλεια ρε?Ρε ππουστόνεο μάσιεσε να την φάμεν ούλλοι? Σήκω πάνω πίεννε στη σκοπιά σου ρε." ο θαλαμοφύλακας.
"Αλλάξεν με, παρέτα με."
"Μα ποιός σε άλλαξε ρε ππουστόνεο? Ακόμα 3 εν η ώρα, ούλλοι τζιυμούνται ποιος κατάπελλος γυρίζει έτσι ώρες μες το στρατόπεδο?"
Ο Χαρίτος εκατάλαβε, επετάχτηκε ίσια  πάνω. Δεν τον έκοφτε ότι ήταν με το σώβρακο ούτε ότι επήενε αλυπόλητος πάνω στα τσιακίλια. Ο Χαρίτος εν εβούραν επέταν. Τα πόθκια του όσον τζιε επατούσαν χαμέ για να του δώκουν ώθηση να βουρίσει. Δεν ένιωθε τίποτε, δεν αθθυμάτουν καν ότι έππεσε χαμέ τζιε εμπήκε το ξύλο μες το πόι του.  Είδεν τον που μακρία, μόνο ένα πράμα εμπόρεσε να φωνάξει. "ΒΟΗΘΕΙΑ, ΒΟ-Η-ΘΕΙ-Α, ΒΟ-Η-ΘΕΙ-Α".
Το μπάμ τζιε ο υπόκωφος θόρυβος που ακούστηκε μετά έκαμε τα φκιά του να κουδουνίζουν. Επρόλαβεν τον πριν να ππέσει χαμέ τζιε έπιαν τον μες τες αγκάλες του.
"ΒΟ-Η-ΘΕΙ-Α, ΒΟ-Η-ΘΕΙ-Α".
Η τρύπα ήταν πας το στήθος του, το χαμόγελο στα σιείλη του.
"ΒΟ-Η-ΘΕΙ-Α."
Εμαζεφτήκαν ούλλοι γυρώ τους. Παλιοί τζιε νέοι, τζιε εν εμπόρεν κανένας να ταράξει.
"ΒΟ-Η-ΘΕΙ-Α."
Κανένας εν εκατάλαβε γιατί εβούρα ο Χαρίτος. Κανένας εν έξερε ότι ο Σωτήρης είσιε ουλή  τζιαμέ που ήταν τωρά τρύπα.
 Κανένας εν εκατάλαβε το γιατί να κάμει έτσι πράμα ο Σωτήρης. Κανένας εν έμαθε ποττέ ότι την σφάιρα μες το όπλο έβαλε την ο Χαρίτος.

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

FrauMagiola: Η Ακτινογραφία

Οι δημοκρατικές(?) διαδικασίες της Πρασινάδας με κλήρωσαν(?) με την  FrauMagiola.
Μετά από το σέτ των εξαντλητικών μου ερωτήσεων σας παρουσιάζω μια νέα,δυναμική bloggerμε πολλά άπλυτα που θα εμφανίσει κατά την διάρκεια των αναρτήσεων της.
Η συνέντευξη ξεκινά με χτυπήματα κάτω από τη μέση, συνεχίζει με αλεπάλληλα κροσέ στη γωνιά και κλείνει με ένα uppercut που την ρίχνει στο κανναβάτσο.Απλά διαβάστε πιο κάτω.

1) Έλα πες την αλήθεια, ποιο είναι το λόουεστ οφ δε λόου που έφτασες. (Gym is not the answer we are looking for)
Χαχα οκ το παραδέχουμαι εννε το λόουεστ το γυμναστήριο… νοτ ίβεν κλόους. Αλλά έχω πολλά λόους τζαι δεν ξέρω αν πρέπει να τα αναφέρω…εν αντροπή. Αμέσως τζι εσυ να με σύρεις στα βαθκιά, ακόμα 4 πόστ έκαμα, περίμενε λλίο! Άσε με να ρεζιλευτώ μόνη μου σιγά σιγά, περνά μου!

2) Βέλγιο? Βέλγιο ρε μαν? Ποιός πάει στο Βέλγιο? Γιατί Βέλγιο?
Διακρίνω μιαν έκπληξη; 
Βέλγιο, ναι Βέλγιο. Εμμ, το Βέλγιο παράγει 220,000 τόνους σοκολάτας τον χρόνο, που αντιστοιχεί σε 22 κιλά σοκολάτας ανά άτομο. Νομίζω τούτο απαντά την ερώτηση σου. Ποιός πάει Βέλιο ρωτά! Ως τζαι ο Gérard Depardieu ήρτεν, έγινε τζαι μόνιμος κάτοικος,  έπιασε τζαι την υπηκοότητα. Όι καλό εννα σπάσει!

3) Πού ήσουν πριν το Βέλγιο
Πριν το Βέλγιο ήμουν σε μια χώρα που αν πλύνεις το αυτοκίνητο σου στο δρόμο τρώεις παρατήρηση και πρόστιμο και άμα ενοικιάσεις σπίτι μπορεί να πρέπει να υπογράψεις συμβόλαιο οτι εννα έχεις για 13 λεπτά το μήνα τα πράθυρα του σπιτιού ανοικτά. Αν το βρεις τζερνώ μιαν mix με έξτρα πίκλα!

4) Κατεβαίνεις ποττέ Κύπρο? Σουβλάκια με Πίκλα τρώεις/πεθυμάς τα?
Βέβαια, εν μπορώ να μην πάρω τη δοση μου! Αγαπω το χρυσοπράσινο φύλλο, όποτε βρω ευκαιρία έρκουμαι ειδικά γιορτές και καλοκαίρια. Οκ, έπιασες με… Ένας που τους λόγους που έρκουμαι ειναι τζαι το ότι είμαι εθισμένη στη mix ενισχυμένη με έξτρα τταλαττούρι χωρίς πίκλα (μισώ την θανάσιμα). Όποτε ερτω παίρνουν φωθκιά τα κάρβουνα της γειτονιάς!

5) Την «Φ» θαυμάζεις/ζηλέφκεις/μισάς την ή και τα τρία?
Μεγάλη κουβέντα… Εν ηξέρω ακόμα πώς νοιώθω για την "Φ" εν λλίο που ούλλα, όπως τα είπες. Θαυμάζω την όρεξη της μετά από τόσα χρόνια και το πάθος της για την επιστήμη, ζηλεύκω την όρεξη της μετά από τόσα χρόνια και το πάθος της για την επιστήμη και μισώ την όρεξη της μετά από τόσα χρόνια και το πάθος της για την επιστήμη. Αλλά ακόμα εν γλήορα να αποφασίσω ποιο υπερισχύει.

6) Μίτιγκ με αμερικάνους, ταξίδια στο εξωτερικό, email, διδακτορικο, δουλειές στο εξωτερικό, πολιτικοποιημένη. Τελικά πότε κάθεσε? Εκτός που την ώρα που δουλέφκεις.
Επειδή η δουλειά εν καθιστική, όπως είπες κάθουμαι ούλη μερα… Και άμα εν δουλεύκω πάλε κάθουμαι…Ίντα απάντηση εν τούτη που έδωκα; Εν φκάλω νόημα, anw...

7) Μόλις έπιαες αύξηση τι εγόρασες?
Τίποτε, έχω που ούλλα! Εγόρασα ένα εισητήριο για ένα Σαββατοκυρίακο στη Γενεύη, αλλά έτσι κι αλλοιώς ήταν να το έπιανα, άρα εν μετρά. Εν καλά που λαλέις πρέπει να αγοράσω κάτι, πάω shopping αύριο κιόλας.

8) Το όνομα του μπλόγκ «Επ αυτοφώρω» τι σχέση έσιει? 
Τάχα ότι επιάσαν με επ' αυτοφώρω οι αναγνώστες και θα τα πώ όλα… Ότι να' ναι… μερικές φορές (εώς πάντα) εν έχουν με μούττη με κώλο τουτα που λαλώ ή γράφω!

9) Μαγιόλα εν που το μαγιονέζα τζιε καρκόλα? Δηλαδή τρώεις μες το κρεβάτι?
Μαγιόλα εν ένα από τα πρόσφατα παρατσούκλια μου, νομίζω εννοούσαν μαγκιόρα (http://el.wiktionary.org/wiki/μαγκιόρα) τζείνοι που μου το εφκάλαν, οι κακούργοι. Δεν έχει καμία σχέση με καρκόλα ούτε με το γεγονός ότι τρώω μέσα στο κρεβάτι, που ισχύει! Που το ξέρεις, ως τζαι τούτο εκατάλαβες το! Είσαι πολλά κοψονούρης/α τελικα εσύ.

10)Εν στο CERN που είσαι τζιε ανακάλυψε σε ο κόσμος?
Μόνο στο CERN σε ανακαλύφκουν;

11) 31, σπουδασμένη, κοσμογυρισμένη, με νέες προκλήσεις κάθε μέρα, σίγκαρετ φρή τζιε πρόσφατα τζιε κάτ όουνερ έκαμες τα ούλλα. Ποιός εν στόχος του μπλογκ?
Εν άστοχο, εν έχει κανένα στόχο και κανένα νόημα. Μετά που τις ερωτήσεις σου, απορώ γιατί το έκαμα…πελάν που τον ήβρα :P χαχα

12) Όταν λές εν ώρα για Scarlett? Βάφεις το μαλλί κότσιηνο, αβυσσαλέο ντεκολτέ, σεξαπήλ τζιε παίζεις σε νερόβραστες ταινίες του Γούντι Άλλεν με πρωταγωνιστή τον κοντοστούπα τον μούγια τον Γούντι Άλλεν?
αχαχα εσυγχισαμεν τις Scarlett! Εγώ μιλώ για την O'Hara! Μαλλί κότσιηνο, αβυσσαλέο ντεκολτέ, σεξαπήλ στη δουλειά μου ξέχαστα! Εν αντροκρατούμενο επάγγελμα και είμαι πολύ σεμνή (ας γελασεις), δεν θέλω να προκαλώ.

13) Αν που το σχολείο εν έκαμνες τες ασκήσεις σου τζιε εθύμωνε σου η δασκάλα, πως έφτασες να είσαι τόσο αφοσιωμένη να κάμεις διδακτορικό?
Τούτο διερωτούμαι τζαι εγώ. Εν πολλά καλή η ερώτηση σου και η απάντηση είναι, δεν έχω ιδέα. Γενικά άμα θέλεις να κάνεις κάτι πολύ, δουλέψεις και έχεις όρεξη,  τότε μπορείς να το κάνεις. Ή τουλάχιστον μπορείς να προσπαθήσεις. 

14) Τελευταίο. Procrastination υπέρ ή κατά?
Κατά με χίλια!!!!! Αν με ρωτούσες ποιό είναι το μεγαλύτερο μου ελάττωμα θα σου έλεγα η αναβλητικότητα. Την έχω, είναι το αίπιν μου και δεν φεύγει με τίποτα. Προσπαθώ να την ξεφορτωθώ, φεύγει για λίγο καιρό και μετά εμφανίζεται πάλε. Θαυμάζω τους ανθρώπους που δεν την έχουν. Αυτά!

Η ανακούφιση της στην τελευταία της απάντηση είναι ξεκάθαρη. 

Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013

Στον Μπακκάλη

Προχτές ήμουν γριππωμένος αθκιασερός τζιε είπα να πάω στον μπακκάλη. Όι σε ένα αλλά σε θκύο. Τούτην εν μια επιστολή στον κόσμο που είσιε τζιαμέ.

Μπακκάλης 1

 
Επιστολή 1. 

Αγαπητή κυρία που κόφκεις τα τυρκά,
Αναγνωρίζω σου ότι έννεν η καλύττερη δουλειά να κάμνεις. Αναγνωρίζω σου ότι ήρτες σε μιαν άλλη κοινωνία που εν εσυνήθισες. Αναγνωρίζω σου ότι μπορεί να είσιες πολλή δουλειά πριν να έρτω τζιε μπορεί να είσαι κουρασμένη. Αναγνωρίζω σου ότι την κάθε ξιππασμένη που ενόμισε ότι: "άμαν έχτισες χωράφι μες τες αλουπότρυπες του Στροβόλου έμαθες τζιε την μοτσαρέλλα" έσιεις την πάστην κκελέ σου. 

ΑΛΛΑ
Εν με θωρείς που είμαι έτσι νάκκον άρρωστος τζιε μυξιασμένος αλλά γελαστός,
                                              νάκκον αρκόφατσα αλλά με καλή διάθεση,
                                              νάκκον γενάς,αχτένιστος τζιε καταχάλης αλλά χότ

                                              νάκκον δημμένο το βρύδι μου αλλά νάϊς τζιε υπομονετικός?
Ίντα με ζαοθωρείς τζιε αροθυμάς που σου λαλώ να μου βάλεις που τούτον της προσφοράς?
Ίντα γυρίζεις τζιε κόφκεις πριν να σου πω πόσο θέλω, τζιε κόφκεις μου τζιε πιο λλίο?


Επιστολή 2.

Αγαπητή κυρία 
ψευτοπενηντάρα που ήρτες να ψουμνίσεις κοκέττα με την παντελονόβρακα, το οξυζενέ το μαλλί, τους κρίκους τους μεγάλους τζιε τους τάκκους όσο τζιε να τραβάς την βράκα πάνω,όσο τζιε να τρίφεις τον κώλο σου, όσην ώρα τζιε να στέκεσε ομπρός που τα αγγούρκα τζιε να τα περιεργάζεσαι με ύφος κατσέλλας
όι εν θα γυρίσω να σε δω λάγνα,
όι ούτε το παιδί που ζυγίσει τα φρούτα,
όι ούτε το παιδί που κατεβάζει τες κάσιες,
οί ούτε ο κασάπης.

Τζιε όι εν περνιέσε για ρωσσίδα γενέκα μεγιστάνα.

Μπακκάλης 2

Επιστολή 3.
Αγαπητή δεσποινίς που κάθεσε στο ταμείο,
Αναγνωρίζω σου ότι έννεν η καλύττερη δουλειά να κάμνεις. Αναγνωρίζω σου ότι ήρτες σε μιαν άλλη κοινωνία που εν εσυνήθισες. Αναγνωρίζω σου ότι μπορεί να είσιες πολλή δουλειά πριν να έρτω τζιε μπορεί να είσαι κουρασμένη. Αναγνωρίζω σου ότι την κάθε ξιππασμένη που ενόμισε ότι
ότι: "εν ούλλα φτηνιάρικα δαμέσα, εγώ έρκουμε μόνο για το πολύσπορο ψωμί και τα κρουασανακια" τζιε ψουμνίζει το μισό μαγαζί 

ΑΛΛΑ
Εν με θωρείς που είμαι έτσι νάκκον άρρωστος τζιε μυξιασμένος αλλά γελαστός,
                                              νάκκον αρκόφατσα αλλά με καλή διάθεση,
                                              νάκκον γενάς,αχτένιστος τζιε καταχάλης αλλά χότ
                                              νάκκον δημμένο το βρύδι μου αλλά νάϊς τζιε υπομονετικός?
Ίντα φύρνεσε να τα χτυπήσεις ούλλα μάνι μάνι αφού 3 πλάσματα είμαστε σειρά τζιε εν έσιει άλλους μες το μαγαζί? Εν με το βούρος?

Επιστολή 4.
Αγαπητέ κύριε

ψευτοσαραντάρη, που πρέπει να κάμνεις μια πολλά σημαντική δουλειά για να ξιουρίζεσαι κάθε μέρα κόντρα, να φορείς φανέλα με γιακκά σιδερωμένη, τζιην σιδερωμένο, παπούτσι άνετο αλλά πολιτικό, το καπελλάκι σου φίτ πάνω σου, τα γυαλλάκια σου, την βέρα σου τζιε το ρολόι που σου έκαμε γαμήλιο δώρο η πεθερά σου, άμα νεκατώνεις τα φρούτα και τα λαχανικά εν τζιε να φκούν μαγικά που πάνω τα "καλά". Εν τζιε έρκεται κάποιος κύριος τζιε χώνει τα για να μεν τα έβρουμε.Ούτε είμαι παλαβός τζιε αχάπαρος εγώ που πιάνω που τα "πουπάνω". Ούτε άμα μυρίζεσε το μαρούλι εννά καταλαβέις αν εν φρέσκο. Ούτε άμα γεμώνεις ένα καρότσι ως πάνω γίνεσαι πιο καλός πελάτης που μένα. Ούτε άμα δείχνεις ότι είσαι μπίζι σημαίνει ότι κόφτει με. Ούτε άμα με θωρείς υποτιμητικά νιώθω τζιε υποτιμητικά. Μοιάζουμε ρε, τζιε μένα γυρίζουν τα άντερα μου άμα θωρώ πλάσματα σαν εσένα.

Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013

Full metal Jacket (1)


Ο Χαρίτος ήταν μόνος του πας την σκοπιά. Τέταρτη μέρα συνεχόμενη Γερμανικό νούμερο 2-4, εν τον έκοφτε εσυνήθισε το. Έτσι τζιαλλιώς εν τζιε ετζιοιμάτουν. Τούντες τέσσερεις μέρες ετζιοιμήθηκε 6 ώρες. Επαρηορκέτουν ότι εν επειδή τάχα μου εν θα εξύπναν αν ετζιοιμάτουν τζιε εν έθελε να αρκεί στην αλλαγή του σκοπού αλλά η αλήθκεια ήταν άλλη. Εν άντεχε άλλο. Την ένταση, τες φωνές, τες απειλές, την ψυχολογική βία, την σωματική βία, τον Πονοτζιέφαλο. Εφοάτουν. Να μεν τον έβρουν σαν τζιοιμάτε τζιε να τον μουντάρουν.


Προχτές ήταν το γυρή του Κωστή του οδηγού. Έρεσσεν ομπρός που τους παλιούς τζιε εσιερέτησεν τον ένα. Έξερεν τον, ήταν γείτονας του, επέζαν μάππα που ήταν μιτσιοί. Ο άλλος επροσβάλτηκε.
«Μα που ενόμισες ότι είσαι ρε ππουστόνεο?»
Εδίκλησε χαμέ ο Κωστής τζιε που μέσα που τα δόντια του εβλαστήμησε.
«Νάμπου είπες ρε ππουστόνεο?»
Έσφιξε τες φούχτες του ο Κωστής τζιε ερουθούνισε.
«Μα θώρε το νέο που ενευρίασε τζίολας». Όπως τους καρχαρίες που μυρίζουνται το γέμα εσηκωστήκαν ούλλοι η παλιοπαρέα πάνω τζιε επερικυκλώσαν τον. Μια θκύο κουντιές είδεν τες φούχτες του Κωστή εσφίξαν, ασπρίσε το δέρμα του εν επίεννεν άλλο. Εγύρισεν εκούντησεν τον πρώτο. Εδώκαν πάνω του.
Επήεν ο Χαρίτος τζιε εστάθηκε ομπρός του σε απόσταση τζιε εθώρεν τον.
Εκατάλαβεν το ο Κωστής ότι κανένας εν θα τον υπερασπίζετουν. Άνοιξε τες φούχτες του. Επαρετήθην. Τελικά εκατέληξε με 1-2 πάτσους, τζιε το τζούκμποξ. Δηλαδή μες τον φοριαμό να τραουδά Καζαντζίδη, να κλωτσούν το σιερένιο αρμάρι οι άλλοι πόξω τζιε να χαχανίζουν. "Πιο δυνατά ρε ππουστόνεο. Με ρυθμό ειδεμί εν θα φκεις ποττέ πουτζιμέσα." Καμμιάν ώρα τζιε εβαρεθήκαν. Εσηκωστήκαν τζιε εφύαν.
"Άμπα τζιε αννοίξει του κανένας."
"Αήστε τον τζιημέσα τον ππουστόνεο να λύσει."
"Όποιος του αννοίξει εννά τον έβρουμε τζιε εννά πάθει σιειρόττερα."
Εφύασιν. Επήεν ο Χαρίτος τζιε άννοιξε του. Ο Κωστής ήταν εξουθενωμένος αλλά τα μμάθκια του επετάσσαν φωθκιές.
"Είσαι καλά ρε φιλέ?"
'Εσφιξεν τα σιείλη του ο Κωστής, άκκασεν τα. Εσούστηκεν ποτζι ποδά να τα καταφέρει να φκεί, εν τα κατάφερνε. Άπλωσεν το σιέρι του ο Χαρίτος να τον βοηθήσει να σηκωστέι. Έπιαν το τζιε έσφιξε του το τόσο δυνατά που τα δαχτύλια του ετσακρίσαν.  "Μεν τους διας σημασία ρε Κωστή εννά περάσει."
"Ένα πρωί ρε Χαριτό εννά ξυπνήσουν ούλλοι αλλά κάποιος εν θα ξυπνά."

Εμάθαν το ότι εν τζιείνος που άννοιξε του Κωστή. Άκουε τους που το εκουβεντιάζαν.
Ένωθε το ο Χαρίτος ότι εκόντεφκε τζιε τζιήνου η σειρά του. Εν είσιε τες αντοχές του Κωστή. Εν ήταν δυνατός χαρακτήρας. Εν ήσιε ράσιη. Γιαυτόν εφοάτουν. Γιαυτόν άρεσκε του άμα ενύχτωνε γιατί ετζιοιμούνταν ούλλοι τζιε εποκάθετουν η πυρά τους. Ήταν η μόνη φορά μες την μέρα που εν εφοάτουν.  Έπναζε η ψυσχιή του.
Ο αέρας ξαφνικά εκαθάριζε, ο νούς του ήταν πιο ελαφρύς. Έφεφκε ο πονοτζιέφαλος.
Αλλά τες τελευταιές μέρες εν εκαθάριζε ο νούς του, εν εγίνετουν πιο ελαφρύς, εν εμουθκιάζαν τα σιέρκα του.Ο Πονοτζιέφαλος τζιαμέ. Η κκελέ του εβαρούσεν τζιε έγυρνε, τα σιέρκα του εν τα έσωννε. Τα πόθκια του εκωλόσυρνεν τα. Ήταν ούλλα βαρετά τζιε ασήκωτα. Γιαυτό εν εμπόρεν να τζιημηθεί.
«Εν πάει άλλο» ελάλεν τζιε εξαναλάλεν τζιε έσουζεν τα πόθκια του. Γυρών του η φύση ετζιοιμάτουν τζιε τζιήνος έσπαζε την ησυχία με το να σούζει νευρικά τα πόθκια του. Εκατάλαβε το, επροσπάθησε να το κάμνει πιο φυσικά, εν εγίνετουν. Εν εμπόρεν να ησυχάσει.
Εν εθυμάτουν πότε έφκαλε την σφαίρα που την σφαιροθήκη τζιε πόσην ώρα την έσφιγγε μες τη παλάμη του όμως άρκεψε τζιε έβραζε. Το όπλο του ήταν κοντά. Έπιαν το. Η σκανδάλη ήταν σφιχτή. Έθελε τόλμη τζιε δύναμη να την πατήσεις. «Εν πάει άλλο» τζιε έκαμε το κλείστρο πίσω. Έβαλε τη σφάιρα μέσα τζιε έκαμε το κλείστρο σιγά σιγά μπροστά να μεν ακουστεί. Ως τζιε τωρά εν έθελε να τους ξυπνήσει. Να ξαναξεκινήσει η ένταση. Να δυναμώσει ο Πονοτζιέφαλος.
Έπεζε το δαχτύλι του πας την ασφάλεια. Ένα κλικ κάτω κανονική βολή. Δύο κλικ κάτω ριπή. Έφερε την κάννη κοντά του τζιε εκούμπησε το πηγούνι του πάνω. Ήταν παγωμένο το μέταλλο, άρεσε του, εξαλάφρωσεν λλίο. Έκαμε το πολλές φορές με το όπλο του, αλλά πρώτη φορά με σφαίρα μέσα. "Εν πάει άλλο". Έκλεισε τα μμάθκια του. Κλίκ η ασφάλεια. Μυαλιώνας στην σκανδάλη. Βαθιά αναπνοή τζιε σφίξιμο.
Νώθει ένα σιέρι, λεπτό, απαλό να του σφίγγει τον ώμο δυνατά.

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2013

Γιατί σε μισώ (2).

Δουλέφκεις σε γιαουρτάδικο.
Εν το πιο δημοφιλές, τουλάχιστο τη συγκεκριμένη μέρα που επία. 
Είσαι φιλικός, σιγομουρμουράς τα μπιτάκια που παίζουν, ευχάριστη προσωπικότητα. 


ΑΛΛΑ


Είμαστε παρέες τζιε εν το έξερα? Φίλοι, συμμαθητές, χωρκανοί, σειράες?
Άμα μου φωνάζεις τζιε μιλώ σου σιγά εν για να μου μιλάς τζιε εσύ πιο σιγά. Τζιε όσο πιο σιγά σου μιλώ πρέπει να χαμηλώνεις τον τόνο σου.
Όι εν θέλω να μου εξηγήσεις,ευχαριστώ, εν ένα πουσσλίκκι τζιε κάμνεις το κάτω τζιε φκαίνει το γιαούρτι έννεν ρόκετ σάιενς.
Οί δεν είμαι ήλιθιος.
Οί δεν είμαι κουφός.
Οί εν θα παίξω το παιχνίδι σας με το βάρος.
Ναί η μουσική εν πολλά δυνατή. Ναι φωνάζεις τζιε εσύ που πάνω.
Ναί επάθα μερική κώφωση. Ναί καλά το εμάντεψες εν θα ξανάρτω.

Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

Τραγουδιάρης.


Αρέσκει μου η μουσική. Θεωρώ ότι εν ένα συμπλήρωμα στη ζωή. Κάτι που διά χρώμα. Ακούω ούλλα τα είδη μουσικής, εν πιο εύκολο να πω ποια δεν μου αρέσκουν παρά τζιήνα που μου αρέσκουν.

Είδος Α.
Καταρχήν ΜΠΟΥΖΟΥΚΚΟ-ΚΑΨΟΥΡΟ-ΤΣΙΗΦΤΕΤΕΛΟ-ΧΑΣΑΠΟ-ΣΕΡΒΙΚΑ και λοιπές τραγικοηχογραφημένες μαλακίες, που είναι σαν να ακούω κάποιον να πιάννει μια μάτσα σελίνια σύρνει τα  μέσα σε ένα όφκερο ττενεκέ τζιε σούζει τα ώσπου να γινούν αφρόγαλα.
Ντήρηρηρη ντήρηρη ντηντη, Ντήρηρηρη ντήρηρη ντηντη, Κατέβα απ'το τραπέζι μου μούλα μου γλυκιάααααααααααααα, τάραξε το πόιν σου πατάς την σιεφταλιά. 


Τζιε δώστου οι Κλαρινογαμπροί τζιε οι μπουζουκκογκόμενες, τζιε γαρύφαλλα.

Όπως ελάλεν τζιε ένας κάλτ αθλητικογράφος καλαμαράς "Πονάει το κεφάλι μου ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕ".

Ειδικά λαίβ "Νο,Νο,Νο ΝΟΟΟΟΟΟΟΟοοοοοοοοοοοοΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ".





Είδος Β.
Ήλιος.
Πυρά.
Δρώμα.
Τύμπανα.
Ταμπούρλα.
Μαράκες.
Τάνγκα.
Κώλος μες σε τάνγκα.
Ωραίος κώλος μες σε τάνγκα.
Ωραίος κώλος μες σε τάνγκα που σούζεται ασύστολα.
Προσπαθείς να τον παρακολουθήσεις
 τζιε ζαλίζεσαι.
"ΜΠΗΗΗΠ"
Α?
"ΜΠΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΠΠ"
Ποίος πεζεί πουρού?
"ΜΠΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΠΠ"
Μα ντα μπήπ τζιε μπήπ ρε κουμπάρε μαλάθκιανε.
"ΜΠΠΠΠΠΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΠ"
ΝΑ σου μπεί ρε μαλακισμένε. Αν έρτω τζιαμέ....

Φέφκει το βλέμα που τον κώλο τζιε πάει σε έναν έγχρωμο, δρωμένο με φουσκωμένα μάγουλα να φυσά μια κατσαμπούνα με μανία.
Ήβρες το, η λάτιν. ΔΕΝ την μπορώ, εκνευρίζει με. Εν ο λόγος που μισώ να φκαίνω έξω τα καρναβάλια. Τούτη η ππουστομουσική να παίζει στο πιο άχρηστο ηχοσύστημα που η τελευταία φορά που εδούλεψε ήταν σε γάμο στον Τρίκκη το 1990.
"τσχικ τσχικ τσχικ-τσχικ-τσχικ-τσχικ ΜΠΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ σιου σιου σιου-τσχικ-σιου-τσχικ-σιου ΜΠΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΠ"
Φάκ. 

Τούντη φορά εν έχω σελίνια τζιε τεννεκκέ.
Είμαι το σελίνι μες τον τενεκκέ.
Τζιαι ξαπολούν τον τενεκκέ που το άγαλμα με το Χεσούς με τα ανοιχτά σχιέρκα τζιε φτάνει τζιυλητό στην τελευταία φαβέλλα πουκάτω.


ΥΓ.: Ο Τσάκ Νόρρις πετάει μπουζούκια στα λουλούδια.
ΥΓ.: Ετραούδουν το "Μου πήρες όσα ζήτησες και δεν συζήτησες" σαν το έγραφα (δεν ξέρω πάρακατω).
ΥΓ:  ΕΝ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΟ GIF ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΝ ΤΟ ΒΑΛΩ

Τρίτη 20 Αυγούστου 2013

Μαργαρίτα.

Ήταν Οκτώβρης που σε ήβραμε τζιε μας ήβρες. Ήσουν μόνη σου τζιε έπαιζες στην άκρια του δρόμου χωρίς να καταλάβεις ότι σε εξαπολήσαν. Μόλις σου εφωνάξαμε ήρτες πρόθυμη. Ώσπου να σε φέρουμε σπίτι ελούθης του κλαμάτου. Άμα τζιε είδες που ήρτες άρκεψες μονομιάς εξερεύνηση. Να μπείς παντού , να τρυπώσεις όπου έσιει άνοιμμα να τα μυριστείς ούλλα, να τζιυλιστείς μες το χώμα. Όπου θέλεις να πάεις αλλά όι, όι μες το Δρόμο. Ούλλος ο τόπος δικός σου αλλά όι ο Δρόμος. Τον πρώτο μήνα εν σε εθέλαν εχτός εγώ τζιε ο Μ. Ήσουν μιτσιά τζιε κλαμούρα τζιε εν επαρέτας να ανακατώνεις. Εβάλαμεν σε μες την αποθήκη που ήταν μιάλη για σένα, τζιε είσιε τζιε σιήλια πράματα να παίξεις, να δακκάσεις, να μυριστείς αλλά μόλις άννοιε η πόρτα ένα χιλιοστό ήσουν τζιαμέ να πεταχτείς. Τζιε μόλις έκλειεν η πόρτα δώστου κλάμα. Εσυνήθισες όμως, γλήορα, έμαθες. Εν εξαναείδα πλάσμα να μαθαίνει τόσο γλήορα. Μια θκύο τρείς έπιανες το νόημα δίχως να σου δείξουν. Έκαμνες τζιε νάκκον της κκελές σου αλλά έτσι ένι οι καπάτσες. Μετά είσιες δικό σου κλουβί. Ώσπου να μάθεις ίνταλως πάει το πράμα εφοάσουν τζιε ετρώαν το φαί σου οι κάττοι. Μετά εθύμωνες τους, τελευταία έγινες πιο καλοσυνάτη, έπαιζες νάκκον πελλόν τζιε άφηνες τους τζιε ετρώαν τζιε τζιήνοι.
Εμιάληνες τζιε έμαθε να ππηδάς. Εθώρες πλάσμα να σου κοντέφκει, δώστου αππήημα. Να πεταχτείς να γλύψεις. Εκπαίδευσες τζιε τον Μ. όποτε αππήδας να σε πιάνει πάνω του όπως το μωρό.
Με μένα εκάμνετε αγάπες, με τον Μ. εβουρούσετε, με τον Σ. λλίο τρίψιμο, με την Ι. τίποτε, με την Κ. παιδεμός για να σου φωνάζει τζιε ύστερα να μερώνετε, με τον Α. ελευθερία τζιε υποταγή. Εμβόλια, κούρεμα, κόψιμο τα νύσια, κολλάρα, αλύσους, σπιτούι, τροφές ξανά εμβόλια, ξανά κούρεμα,ξανά κόψιμο τα νύσια πρωτόγνωρα πράματα για το σπίτι μας. "Εν χτηνό θέλει έτσι πράματα?" "Ε πατέρα το χτηνό πρέπει να εν υγιές, χαρούμενο, ευτυχισμένο." Σιγά, σιγά εκατάλαβε.Έκαμες τον τζιε εκατάλαβε. Είσιες υπομονή με ούλλους αλλά παραπάνω με τον γέρο. Έξερες ότι εν ο τρόπος του, εννά σε μάθει, εννά έρτει κοντά σου σιγά σιγά. Σχεδόν 2 χρόνια που ήσουν μαζί μας τζιε άλλαξες μας. Ήρταμε ούλλοι πιο κοντά, εμαλάθκιανε τζιε ο γέρος. Ήρτε τζιε ο τζιερός σου να κάμεις μωρά τζιε δώστου οι μνηστήρες που γυρώ να κοντέφκουν. Ακούσαμεν πως σε εκατάφερε ένας μιτσής μαυρής. Εν το ελαλούσαμεν φωναχτά αλλά ούλλοι εθέλαμεν να σε δούμε να κάμνεις μωρά.
Τζιε η σχέση με τον γέρο να φουντώνει. Κάθε μέρα γυρούς, περιπάτους όπου επίεννε είσιε σε που δίπλα. Ως τζιε μες το αυτοκίνητο έβαλλεν σε. Τζιε εσύ τζιαμέ ατάραχη, να σου δια ο αέρας μες τα μούτρα τζιε να το απολαμβάνεις. Εμάθετε τα χούγια ο ένας του άλλου τζιε εβρίσκετε τα. Εν τζιε ήβρε τα ποττέ με άλλο χτηνό.
Ώσπου προχτές την Τετάρτη εχάθηκες. Έφαν τους τόπους να σε έβρει. Αρώτησεν τους ούλλους αν σε είδαν. Εχτές που μου το είπε ότι εχάθης εξιππάστηκα. Έθελα να σσιήσω τον κόσμο να σε έβρω.
"Που εννά πάεις? Εγύρεψα παντού, εννάρτει που μόνη της, κάπου εννά σκάλωσε."
Επεράσαν πέντε μέρες, εν εσκάλωσες πούποτε κάτι κακό έγινε. Αρώτησαν τον άλλο που είσαι. Ήβρεν σε την προηγούμενη είπε εν ήσουν καλά. Άνοιξα την πόρτα τζιε έφυα. Έπρεπε να σε δω για να πιστέψω.Κάθε αυλάτζι εθώρουν μέσα να σε έβρω τζιε άμα εν σε έβρισκα εγίνετουν ούλλο τζιε σιειρόττερο το θέαμα που επίστεφκα ότι ήταν να έβρω μες την κκελέ μου. Επόνησα το στομάσιη μου. Τελικά ήβρα σε πας την άκρια του δρόμου. Εν τζιε εκαταλάβεσουν. Πρέπει να ήσουν μέρες τζιαμέ. Κάποιον αυτοκίνητο θα σου εχτύπησε. Εν εκαταλάβεσουν, μόνο το κολάνι σου. Έπια το δρόμο για το στραφί. Έδωκε μου ο αέρας μες τα μούτρα, είδα σε για μια στιγμή ομπρός μου να σου φυσά τζιε σένα ο αέρας, να μισοκλείεις τα μμάθκια σου τζιε το στόμα σου μισάνοιχτο,  τζιε εξαπολύθην η καρκιά μου.
Επήρεν σε τζιε σένα ο Δρόμος, όπως επήρεν τζιε τον Ντάνυ τζιε τον Φωστήρα τζιε ούλλα τα άλλα τα αθώα πλάσματα.

Που το είπαμε του γέρου  απάντησε μου εν πειράζει εννά έβρουμε άλλον τζιε γιατί εν σε έθαψεν κανένας. Είπα του να πάμεν να σε δούμεν τζιε είπε "Φύε ολάν που δαμέ." Έμαθες τον ως τωρά, επείραξεν τον πολλά.
Άλλαξες μας την ζωή μας, τες σχέσεις μας, που μόνη σου. Μακάρι η ψυσιή σου να βρει ανάπαυση.

Μαργαρίτα. 

Παρασκευή 16 Αυγούστου 2013

Γιατί σε μισώ.

Hate group 1. Η χιππορεϊβού.
ΟΚ να κάμεις την μισή σου κκελέ ξανθή τζιε την άλλη μαύρη.
ΟΚ να τα κόψεις τα μαλλία σου σποντομοϊκάνα.
ΟΚ να εν τζιε ζαβό κομμένα.
ΟΚ να εν εφκαρμέννο τζιε τατουζαρισμένο το φρύδι.
ΟΚ να είσαι λλίο ασχημούλλα.
ΟΚ να είσαι 35+.
ΟΚ να φορείς χίππικο παρεό.
ΟΚ να φορείς τζιε εσού τζιε ο άντρας σου γυαλιά του ήλιου ως η ώρα 8 την νύχτα.
ΟΚ να μου το παίζεις χιππό ρεϊβού που είσαι μες τα πράματα τζιε ξέρεις τους ούλλους. 
Να μου γυρίζεις τούντες μαλακίες 


όποτε παίζει κανένα "μπιτάτο" κομμάτι τζιε τάχα μου να σούζεσε, πάει τζιε νάρτει.
Να παουρίζεις τον κοπελλουθκιών σου "εφκάτε που την θάλασσα τωρά!" σαν κάμνεις όλα τα πιο πάνω Ε ΟΙ. 
Τόση πολλή διασταύρωση "κοινωνικών" στερεοτύπων σε μόλις 2 λεπτά μόνο σε Κυπραίο το βρίσκεις. Εννά στρέψω ουράνια τόξα.
 
Hate group 2. Ο γορίλλας.Νομίζω εξεκίνησες γυμναστήριο. Μπράβο σου. Κάμνεις μόνο στήθος όμως τζιε φένετε. Επετάχτην το βυζί σου να μου φκάλει το μάτι μου. Από χέρι τίποτε όμως. Ούτε το γεγονός ότι παρπατάς με ανοιχτά τα "φτερά" σου βοηθά. Κάτσε να ξαναδώ, ε πελλέ ούτε πόθκια κάμνεις. Τζιε το speedo σου πάλε δεν βοηθά. Χώνει τες ενέσεις, διαγράφει τα πιθκιάβλια που έσχεις για πόθκια. 
Να κουρεύκεσε κκέλης τζιε να μιλάς βραχνά προκαλώντας ούλλο το κόσμο να σου τζιήσει ή τζιήζοντας του εσύ, εν σε κάμνει δημοφιλή. Ούτε θέλουν ούλλοι να σου μιλήσουν. Ούτε με το μολίς φκείς που τη θάλασσα να μεν σκουπίζεσε αλλά να πηένεις τζιε να στέκεσε μες τον κόσμο τζιε να ποτινάσσεσαι εννά κάμεις νέους φίλους. 
Για τέλος το "Συγνώμη,να περάσω" εν πλάσμα που σου του είπε. Αν όπως είσαι κάποια στιγμή δεχτείς αγνώστου προελεύσεως  αγκωνιά μεν απορήσεις. Κόψε το φάρμακο τζιε εννά ανακαλύψεις ένα "νέο" κόσμο.


ΥΓ 1:Γίνετε να μεν φκαίνει τούτος ο τύπος μες το image search μου?


ΥΓ 2: Αν έχεις απορίες για τον τύπο από πάνω λαλούν τον Σάσια είναι Ρώσσος και δυστυχώς για τις ελεύθερες είναι παντρεμένος. Πιο κάτω φώτο από την δεξίωση.

Στιγμιότυπο από το γάμο.
Για περισσότερες φώτο από το γάμο και πιο προσωπικές εδώ.

Τετάρτη 14 Αυγούστου 2013

Ξαπόλυμα

Είσχε του γυρισμένη ράσιη.
Τίνγκ, τίνγκ, τίνγκ.
Εφάκκαν η βέρα πας τα πορσελάνινα.Επλύννησκε τα πιάτα τζιε άκουε τον.
Ο μιτσικουρής της εμυάλινε τζιε έφκαλλεν τζιε λόον. Που τζιερός.

- Εβαρήθηκα τους ούλλους, εν τους αντέχω. Ο ένας φωνάζει κάμε έτσι, ο άλλος μουλωχτός καθίσκει σου την μόλις κλώσεις, οι άλλοι απειλούν σε να σε κουπανήσουν. Εννά κάμω έκρηξη.

Εχαμογέλασε περήφανα. Ευτυχώς που εν την εθώρε να πάρει πάνω του.
"Λεβέντης, άδρωπος εγίνηκεν, ανησυχά για τα γυρώ του, αποφασίζει μόνος του."

- Μεν αγχώννεσε γιέ μου κάμε υπομονή. Λλίος τζιερός έμεινε.

"Λλίος τζιερός τζιε εννά ανοίξεις τα φτερά σου τζιε εσού. Να πάεις να φάεις τον κόσμο, να νεκατώσεις μες τες πιο καλά χωσμένες χώστρες του, να βουτηχτείς με τα πιο βαθκιά νερά, να πκιείς που τες πιο απόκρημνες πηγές του, να δοκιμαστείς τζιε να δοκιμάσεις. Να ανοίξεις τα ρουθούνια σου τζιε να γεμώσεις το πλατύ σου θώρακα με ούλλες τες μυρωθκιές πέρκει μου χορτάσει το σκουλούτζι που σε τρώει, πέρκει μου έβρεις παμόν, πέρκει μου ησυχάσεις."

- Έννεν ο τζιερός μανά. Εν τα πλάσματα. Εν τους κάμνω ζάφτι.
- Εν τζιε τζιήνοι πλάσματα γιέ μου, όπως ούλλοι μας, υπομονή τζιε εννά έβρεις άλλα.

"Ησύχασε γιόκκα μου. Εμηάλινα σε ως δαμέ καρτέρα αλλό νάκκουριν. Εννά πάεις να τα δείς ούλλα τζιε μετά να ρτείς να μου τα πείς, να με πιάεις που το σιέρι να μου τα δείξεις όσα επιάν τα που λλόου μου τον τζιερό που ήταν τζιε μένα το γυρί μου."

- Πόσην υπομονή μανά, πόσην, επόνησα την κκελέ μου, εννά πεταχτούν τα μμάθκια μου πόξω.

Κλωτσά την πόρτα τζιε ππουνιαρίσκει τον τοίχο. Ακούει τα δαχτύλια του που τσακρούν που την δύναμη, ππέφτει της το ποτήρι.

- Είσαι καλά μανά? Εκόπηκες?
- Είμαι καλά γιέ μου εν έχω τίποτε, εσυντρομάχτηκα λλίο.

Εποστάθηκε.Εποστάθηκε να τον βουρά πουπίσω να τον συγκρατά. Το ηφαίστειο, την έκρηξη, την φωθκιά που ήσιε μες την τζοιλία του, που του έκρουζε τα βλαντζιά του έξερε την, τζιείνη τον εγέννησε. Έξερε τζιε πόθθεν επήρεν, ήσιε την φωθκιά τζιε τζιείνη. Έμαθε τζιε έλεγχε την δικήν της, με το έτσι θέλω έμαθεν, ήσιε πιο μιάλη φωθκία που πάνω της ξαπόλυτη. Τζιε κάθε μέρα επροσπάθαν να το μάθει τζιε του μιτσή. Να μεν την αφήνει ξαπόλυτη, να ξησιυλά τζιε να τους κρούζει ούλλους. Να την αφήνει μέσα να τον κρούζει τζιήνο τζιε να συνηθά. Να την φκάλλει με λόγια τζιε μορφασμούς όι με ξύλο. Αλλά τωρά εγίνην άδρωπος, εν τζιε τραφκιέτε πίσω.

- Μόλις τελειώσουν τούτα ούλλα εννά σηκωστώ να φύω μανά.
Εν απάντησε. Εκαρτέραν το.
- Να πάεις γιέ μου, να πνάσεις. 

" Να γλέπεις την φωθκιά σου γιέ μου όπως σου έμαθα, να μεν κρούζεις πλάσματα που εν πιο μιτσιά σου, να μεν κρούζεις πλάσματα που εννά σε κρούσουν πίσω. Βάρτο νου σου να δουλέψει να μάθεις οί να κάψεις, βάρτα σιέρκα σου να πιαστούν να κρεμμαλιστούν οί να δέρουν, βάρτα πόθκια σου να σε σηκώσουν πιο ψηλά όι να σε βουρούν να γλιτώσεις, βάρτην ράσιη σου ποκούμπι για τους αδύναμους όι αντρόσιη εις τα όνειρα σου".

- Εν θα πνάσω μανά.Εν θα ξανάρτω.
Ελούθην του κλαμάτου αλλά εν έφκαλε άχνα. Είσιε του γυρισμένη ράσιη αλλά εκατάλαβε το.
- Εν φεφκώ που λλόου σου μανά, φέφκω που τούντον τόπο. Εν με σηκώννει πιον.

Έπιαν την μες την αγκάλην του. Ένωσεν τα σιέρκα του που της εφατσιήσαν γυρόν. "Τούντο μιτσήν το σπορίν που εβάσταν με που το φουστάνι να περπατήσει, πότε εμηάλινεν έτσι."
Έβραζεν το στήθος του, έβραζεν η τζιοιλιά του. Αλλά η πυρά της εν την έκρουζε, ήταν καλωσόρισμα, ήταν θαλπωρή, ήταν καθυσήχασμαν. Είδεν τον μες τα μάθκια, μίαλα σαν τα δικά της, τζιε τζιαμέ εφένετουν η φωθκιά του, μιάλη, τεράστια αλλά χωρίς φόβον, με αγάπην. Εκατάλαβεν.

- Φύε, φύε να μεν σε θωρώ.
- Μανά κατάλαβε με, εν φεφκώ που λλόου σου.
- Φύε είπα σου τζιε να μεν ξανάρτεις.